خوانش اندیشه های شیخ مفید(ره) در موضوع خمس باتکیه بر الارشاد و المقنعه

خمس از فریضه های دین و بخشی از اموال اسلامی است که دارای کارکردهای مهم سیاسی،اجتماعی و
فرهنگی در طول تاریخ تشیع بوده است. بزرگان شیعه بر وجوب این واجب شرعی اتفاق نظر دارند اما در
خصوص پرداخت آن در عصر غیبت، نظرات گوناگونی ارائه شده و هر طیف، ادله ی خود را با استناد بر سیره و
سخن معصومان(ع) بیان کرده اند. مهمترین وجه اختلاف در موضوع خمس، پرداخت سهم امام(ع) در عصر
غیبت است و مناقشاتی در آثارعالمان شیعی در شرح و بسط دیدگاه خود دیده میشود. مقاله ی حاضر با روش
توصیفی ـ تحلیلی با تکیه بر منابع کتابخانهای در صدد پاسخ به این پرسش است که شیخ مفید(ره) به عنوان
یکی از علمای عصر غیبت کبری در آثار خود، چه دیدگاهی درباره ی پرداخت و مصرف خمس دارد. بررسیها
گویای این مدعاست که شیخ مفید(ره) با ذکر دلایل و گزارش های تاریخی در دوره ی حضور معصومان(ع)، به
وجوب و پرداخت خمس و در مواردی خاص به بخشش خمس، معتقد بوده اما وی در عصر غیبت، فتوای بر
نگهداری خمس و تحویل آن به امام غائب(عج) صادر نموده است.