اقتدا به امام در آخرین نماز
نجمه صالحی
در روز عاشورا، هنگامی‌که ابوثمامه صائدی به امام حسین علیه السلام عرض نمود که آرزو دارد نماز را به ایشان اقتدا کند، او گفت: “یا ابا عبدالله، جانم به فدای شما، می‌بینم که این‌ها به شما نزدیک شده‌اند، [اما] به خدا قسم تا زمانی‌که من کشته نشوم شما کشته نخواهید شد! اما اکنون آرزو دارم در حالی با خدا ملاقات کنم که این نمازی را که هم اکنون زمان آن رسیده است، به شما اقتدا کرده باشم.

نقش محدثات

خوانش اندیشه های شیخ طوسی در موضوع خمس با تکیه بر آثار وی

خمس از فریضه های دین و بخشی از اموال اسلامی است که دارای کارکردهای مهم سیاسی،اجتماعی و
فرهنگی در طول تاریخ تشیع بوده است. بزرگان شیعه بر وجوب این واجب شرعی اتفاق نظر دارند اما در
خصوص پرداخت آن در عصر غیبت، نظرات گوناگونی ارائه شده و هر طیف، ادلهی خود را با استناد بر سیره و
سخن معصومان(ع) بیان کرده اند. مهمترین وجه اختلاف در موضوع خمس، پرداخت سهم امام(ع) در عصر
غیبت است و مناقشاتی در آثارعالمان شیعی در شرح و بساط دیدگاه خود دیده میشود. مقاله ی حاضر با روش
توصیفی ـ تحلیلی با تکیه بر منابع کتابخانهای در صدد پاسخ به این پرسش است که شیخ مفید(ره) به عنوان
یکی از علمای عصر غیبت کبری در آثار خود، چه دیدگاهی دربارهی پرداخت و مصرف خمس دارد. بررسیها
گویای این مدعاست که شیخ مفید(ره) با ذکر دلایل و گزارشهای تاریخی در دورهی حضور معصومان(ع)، به
وجوب و پرداخت خمس و در مواردی خاص به بخشش خمس، معتقد بوده اما وی در عصر غیبت، فتوای بر
نگه داری خمس و تحویل آن به امام غائب(عج) صادر نموده است